Voormalig Real Madrid-coach Ancelotti krijgt één jaar celstraf om deze reden

Carlo Ancelotti, een van de meest succesvolle voetbalcoaches van zijn generatie, is door een Spaanse rechtbank veroordeeld tot één jaar gevangenisstraf wegens belastingfraude. De huidige bondscoach van het Braziliaanse nationale team kwam in de problemen vanwege verzwegen inkomsten tijdens zijn eerste periode bij Real Madrid.

Volgens de rechtbank in Madrid heeft Ancelotti in 2014 een bedrag van €386.361,93 aan inkomsten uit portretrechten niet aangegeven bij de Spaanse belastingdienst. Als gevolg hiervan kreeg hij niet alleen een celstraf, maar ook een boete van hetzelfde bedrag. Bovendien mag hij de komende drie jaar geen gebruik maken van overheidssteun of belastingvoordelen.

De rechter bepaalde ook dat Ancelotti dit bedrag als schadevergoeding moet overmaken aan de Spaanse fiscus. Het ging dus niet alleen om straf, maar ook om het herstellen van financiële schade.

Hoewel het Openbaar Ministerie ook belastingfraude over 2015 ten laste legde – met een vermeend bedrag van €675.718 – werd Ancelotti voor dat jaar vrijgesproken. Toch blijft de zaak kleven aan zijn naam. In totaal werd hij verdacht van het verduisteren van ruim één miljoen euro.

De veroordeling komt op een moment dat Ancelotti zich voorbereidt op zijn nieuwe uitdaging: het leiden van Brazilië richting het WK 2026. Deze rechtszaak werpt een schaduw over zijn start.

Ancelotti verdedigde zich in de rechtbank met het verhaal dat hij nooit de intentie had om fraude te plegen. Hij zou het systeem dat Real Madrid voorstelde simpelweg hebben gevolgd, inclusief advies van zijn belastingadviseurs. “Het is altijd zo gedaan, ook bij andere coaches,” zou hij hebben verklaard.

Hoewel de straf zwaar klinkt, is het onwaarschijnlijk dat Ancelotti daadwerkelijk de cel in moet. In Spanje hoeven veroordeelden zonder strafblad meestal niet de gevangenis in bij straffen van twee jaar of minder. Hij zal waarschijnlijk wegkomen met een flinke boete en reputatieschade.

De zaak laat wel zien dat zelfs de grootste namen in het voetbal niet boven de wet staan – en dat fiscale verantwoordelijkheid ook in de topsport steeds serieuzer wordt genomen.