Amalia over liefdesleven: 'Jongens hadden weddenschappen voor honderd euro'

In het kersverse boek van Claudia de Breij doet Amalia verschillende verhalen uit haar privé-leven uit de doeken. Zo vertelt ze in een passage van het boek over hoe ze haar (toekomstige) liefdesleven voor zich ziet, en ervaringen uit het verleden.

Volgens Amalia hoeft een relatie niet geheim te zijn, maar wel privé. Ze kiest er daarom voor om de pers voorlopig nog zo ver mogelijk vandaan haar te houden, want ‘een liefdesleven is al ingewikkeld genoeg’.

Amalia zegt zelf heel romantisch ingesteld te zijn. Ze weet bijvoorbeeld al wat voor jurk ze gaat dragen als ze gaat trouwen, en toont volgens Claudia geen enkele twijfel over het feit dát ze wil trouwen, en graag kinderen zou willen krijgen. Romantisch als ze is, vindt ze het mooi als jongens niet lomp zijn, maar een beet­je galante manieren hebben, en het valt haar op dat Duitse jongens dat over het algemeen wat beter begrijpen dan Nederlandse jongens.

Deze 'lompheid' kreeg ze van jongs af aan al mee. Zo hoorde ze via-via dat er jongens waren die met elkaar weddenschappen hadden lopen over wie Amalia het eerste te pakken had; die had van de anderen dan honderd euro in het computerspelletje FIFA tegoed. Uiteindelijk is hier geen winnaar uit gekomen.

"Ik zat op de basisschool en wilde net als iedereen iemand die me leuk vond. Met Valentijnsdag ging in onze klas iedereen elkaar verkering vragen. Dat hoorde er dan bij, maar niemand zag mij staan. Toen in de eerste van de middelbare school een jongen verkering wilde, vond ik het idee zo leuk dat iemand me eindelijk leuk vond dat ik ja zei." Ze hadden drie maanden een ‘relatie’ en even abrupt was dat weer uit, zonder er samen ooit over te hebben gepraat.